آزمایش نظریهی نسبیت عام با یک سیستم سه ستارهای
یک سیستم سهستارهای شامل دو کوتولهی سفید و یک تپاخترِ ابرچگال که به تازگی کشف شده و در فضایی کوچکتر از مدار گردش زمین به دور خورشید واقع است، اخترشناسان را قادر میسازد تا طیف وسیعی از اسرار کیهانی از جمله ماهیت گرانش را کاوش کنند.
یک تیم بینامللی از ستارهشناسان شامل اینگرید استیرز (Ingrid Stairs)، ستاره شناس UBC، یافتههای خود را پنجم ژانویه در Nature منتشر کردند [1].
یک دانشجوی تحصیلات تکمیلی اهل آمریکا با استفاده از تلسکوپ بانک سبز بنیاد ملی علوم آمریکا تپاختری به فاصلهی 4200 سال نوری از زمین را کشف کرد که 366 بار در ثانیه دوران میکند. این تپاختر نزدیک مدار یک ستارهی کوتولهی سفید قرار دارد و این دو با کوتولهی سفید دیگری که در فاصلهای دورتر قرار دارد، در چرخشاند.
این سیستم سهجسمی، بهترین فرصت دانشمندان برای کشف تخطی از مفهوم کلیدی در نظریهی نسبیت عام آلبرت انیشتین است: مطابق با اصل همارزی قوی (strong equivalence principle)، اثر گرانش روی یک جسم به طبیعت یا ساختار داخلی آن جسم بستگی ندارد.
استیرز میگوید: «با انجام زمانسنجی بسیار دقیق پالسهایی که از این تپاختر میآید، میتوان میزان انحراف از این اصل را با حساسیتی چند برابر میزان فعلی مورد بررسی قرار داد. انحراف از اصل همارزی قوی، می تواند نشانه ای از نقص نسبیت عام به عنوان نظریه گرانش کلاسیک باشد و ما را به سمت یک نظریهی اصلاح شده برای گرانش هدایت کند.»
اسکات رانسم (Scott Ransom) سرپرست گروه از رصدخانهی ملی نجوم رادیویی آمریکا (NRAO) میگوید: «این سیستم سهگانه یک آزمایشگاه کیهانی طبیعی را در اختیار ما قرار میدهد، به مراتب بسیار بهتر از آنچه که قبلاً کشف شده بود تا به بررسی چگونگی عملکرد چنین سیستم هایی پرداخته شود و همچنین مسائل احتمالی مربوط به نسبیت عام را که فیزیکپیشهگان انتظار دارند تحت شرایط سخت ببینند، آشکار میسازد.»